ในขณะที่หลี่ ชิงยฺหวิน อ้างว่าตัวเองเกิดใน ค.ศ. 1736 หวู จ้งเชียน ศาสตราจารย์แห่งมหาวิทยาลัยเฉิงตู ได้ยืนยันว่าหลี่เกิดใน ค.ศ. 1677 ตามบทความนิวยอร์กไทมส์ ค.ศ. 1930 หวูได้ค้นพบบันทึกของรัฐบาลจีนตั้งแต่ ค.ศ. 1827 ที่แสดงความยินดีกับหลี่ในวันเกิดครบรอบ 150 ปีของเขา และเอกสารเพิ่มเติมต่อมา ที่แสดงความยินดีกับเขาในวันเกิดครบรอบ 200 ปีของเขาใน ค.ศ. 1877[13] ใน ค.ศ. 1928 ผู้สื่อข่าว นิวยอร์กไทมส์ เขียนว่าชายชราหลายคนในละแวกของหลี่ได้ยืนยันว่าปู่ของพวกเขารู้จักเขาเมื่อพวกเขายังเป็นเด็ก และในเวลานั้นเขาเป็นคนที่โตแล้ว[14]

อย่างไรก็ตาม ผู้สื่อข่าวของ เดอะนิวยอร์กไทมส์ รายงานว่า "หลายคนที่ได้เห็นเขาเมื่อเร็ว ๆ นี้ประกาศว่าลักษณะใบหน้าของเขาไม่แตกต่างจากบุคคลที่อายุน้อยกว่าของเขาสองศตวรรษ"[7] ยิ่งไปกว่านั้น นักวิจัยเกี่ยวกับวัยชราได้แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับการอ้างอายุด้วยความสงสัยเป็นอย่างมาก ความถี่ของการอ้างอายุที่ไม่ถูกต้องเพิ่มขึ้นตามอายุที่อ้าง สิ่งที่ปรากฏขึ้นจาก 65 เปอร์เซ็นต์ของการอ้างต่ออายุ 110–111 ปีไม่ถูกต้อง, ต่อ 98 เปอร์เซ็นต์ของการอ้างเป็น 115 ปี กับอัตรา 100 เปอร์เซ็นต์สำหรับการอ้าง 120 ปีขึ้นไป มันไม่ชัดเจนว่าจะเกิดอะไรขึ้น หากมี นัยสถิติเหล่านี้มีสำหรับเรื่องภายใต้การสนทนา ในฐานะตัวเลขอ้างอิงต่อ "การอ้างที่ผิดพลาดเนื่องจากข้อผิดพลาดด้านการจัดการ" ในเอกสารราชการของเบลเยียม[3] นักวิจัยเรียกว่าการอ้างของเขา "แปลกประหลาด" และยังตั้งข้อสังเกตว่าอายุที่เขาอ้าง เมื่อเสียชีวิตที่ 256 ปีนั้น เป็นจำนวนพหุคูณของ 8 ซึ่งถือว่าเป็นเลขนำโชคในประเทศจีน ดังนั้นจึงบ่งบอกถึงการปลอมขึ้น[3] นอกจากนี้การเชื่อมโยงอายุของหลี่ที่อ้างถึงการปฏิบัติทางจิตวิญญาณของเขา ได้รับการชี้ให้เห็นว่าเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่น่ากังขา นักวิจัยรับรู้ว่า "ตำนานประเภทนี้ [นักปรัชญาหรือนักปฏิบัติทางศาสนามักยกให้บุคคลดังกล่าวมีอายุยืนแบบสุดโต่ง] ซึ่งถือเป็นเรื่องปกติธรรมดาส่วนใหญ่ในตะวันออกไกล"[3]

อาจารย์ไท่เก๊ก ต้า หลิว หนึ่งในลูกศิษย์ลูกหาของหลี่ ได้เล่าถึงเรื่องราวของอาจารย์ของเขาว่า: เมื่ออาจารย์หลี่อายุ 130 ปีได้พบกับฤาษีผู้สูงวัยบนภูเขา ที่มีอายุมากกว่า 500 ปี ผู้สอนปา-กว้าจ่าง และชี่กงหนึ่งชุดแก่เขา พร้อมคำแนะนำในการหายใจ, การฝึกการเคลื่อนไหวผสานกับเสียงที่เจาะจง และคำแนะนำเกี่ยวกับอาหาร ต้า หลิว รายงานว่าอาจารย์ของเขากล่าวว่าชีวิตอันยืนยาวของเขา "นั้นเกิดจากข้อเท็จจริงที่ว่า เขาออกกำลังกายทุกวัน อย่างสม่ำเสมอ, ถูกต้อง และด้วยความจริงใจ เป็นเวลา 120 ปี"[15]

บทความ "เต่า-นกพิราบ-สุนัข" จากนิตยสารนิตยสารไทม์ฉบับวันที่ 15 พฤษภาคม ค.ศ. 1933 ได้รายงานถึงประวัติของเขา พร้อมรวมคำตอบของหลี่เกี่ยวกับความลับของการมีอายุยืนยาว ดังนี้[13]

รักษาใจให้สงบ, นั่งอย่างเต่า, เดินอย่างกระฉับกระเฉงเหมือนนกพิราบ และนอนหลับอย่างสุนัข

— หลี่ ชิงยฺหวิน[13]

บทความในหนังสือพิมพ์อีฟนิงอินดิเพนเดนต์อ้างว่าอายุยืนยาวของหลี่เกิดจากการทดลองสมุนไพรในฐานะเภสัชกร การค้นพบสมุนไพรของเขาในเทือกเขามณฑลยูนนานซึ่ง "ป้องกันความชราภาพ" และเขายังคงใช้อย่างต่อเนื่องตลอดช่วงชีวิตของเขา[8]